An puno sa luwas nin bintana sa harani,
Nalingawan ko an pangaran nin puno,
An mga pandok nin mga bisita nabibistuhan ko sa tanog,
Dakul an mga hapon nagdadalagan an sine sa mata ko sa angog,
An mga bayong an patalastas sa pasali nin nag-aging panahon,
Dai ako an lawas, osipon
Dai ako an isip,
Pighiling ko an chanting beads ko sa mesa, kataning baso nin tubig,
Ako an lasa nin tubig, hinghing nin paros,
Haaa, kun pigsunod ko
dai dipisil an pagluwas sa atop
An hadok nin mga dahon na naghadok sakuyang pisngi,
Gare kublit na sakong pighahanap,
Igwa pa akong uhaw na hapot an simbag,
An mga aki ko buda makuapo, an hirak ko sainda,
Agom, kun ika buhay pa, baka ika sakong nalingawan
Mapatawad mo
Iparumdom mo sako na mapalad kita na kita nagkamidbidan,
Kun sisay an lasa
Sarong hapon nagkakaskas sakong pagdalan nin mga imahe nin naghihirong tubig,
Wumasiwas kamot ko sa pag-abot
Sarong dalugdog an sakong nadangog,
Pig-apod ko sakong mga apo, hali sa balon sakuyang tingog,
Si agom, ini maluya na man saiyang kwarto,
Daing mga padyak nagpamati sakong talenga,
Naghibi na ako sa pagdalan
No comments:
Post a Comment